Introductiekamp Universiteit
Inmiddels ben ik nu al bijna 3 maanden bezig met mijn studie, maar voordat we met onze neus in de boeken moesten hadden we eerst nog een introductiekamp. Tijdens zo´n kamp leer je je studiegenoten kennen. Dit is normaal natuurlijk erg leuk en spannend, maar ik zag er erg tegenop.[verder] Ten eerste moest ik al apart eten meenemen omdat ik dus gluten- en lactosevrij moet eten en ten tweede heb ik ’s ochtends meestal de ergste buikpijn en daarnaast zit je met allemaal onbekende mensen…Bij het aanmelden van het kamp moest je meteen aangeven of je speciale voorzieningen nodig had (in mijn geval dus het eten). Een paar dagen voordat het kamp was werd ik gebeld en heb ik afgesproken dat ik zelf het eten mee zou nemen maar dat zij het voor me zouden bewaren en klaarmaken. Als eerste moesten we naar de kampeerboerderij fietsen dit was van Groningen naar Appelscha dus dit was nog wel een aardig stuk fietsen! Ik weet niet eens precies meer hoe lang we erover gedaan hebben maar ik kan je vertellen dat dit aardig lang was. Het kamp was van vrijdag tot zondag en we hebben geen minuut stil gezeten. Het eten was voor mij goed geregeld en ik ben hier ook Melanie tegengekomen, zij is ervaringsdeskundige bij Coeliakie! Ik heb zeker geen spijt gehad van mijn keuze om mee te gaan op kamp en gelukkig is alles goed gegaan met mijn buik. Helaas moest Melanie een dag eerder naar huis omdat ze gluten had binnengekregen. Toen ik terug kwam van het kamp was ik wel helemaal kapot maar het is me het allemaal wel waard geweest om mee te gaan! Daarnaast heb ik leuke meiden leren kennen die begrip tonen voor de situaties die ik soms heb, dit is erg fijn en dit geeft je het gevoel dat je niet wordt afgekeurd omdat je chronisch ziek bent. Vaak is het bij mij een drempel waar ik overheen moet omdat ik bang ben dat het misgaat met mijn buik, maar als dit eenmaal is gebeurd ben ik blij dat ik het gedaan heb en meestal valt het nog mee met hoeveel last ik heb gehad van mijn buik.[/verder]