15 juni, GESLAAGD & Medicatie in eigen beheer!
15 juni, de dag waar ik lang naar uit heb gekeken en hard voor heb gewerkt!
In de ochtend gingen we zoals gewoonlijk lekker ontbijten in het restaurant, hoe moe ik ook ben zo hyper en vrolijk was ik vandaag. De tijd ging snel als je de klok niet in de gaten hield en je gewoon richtte op wat er op dat moment gaande was en deed wat er van je gevraagd werd.
Fijn naar school geweest en opgezogen in het boek: 'De eetclub'.
Tussen school gaan we altijd nog een uurtje sporten, samen met Ad gingen we de naar de gymzaal. We zijn nog maar met z'n 2en (Noëlle en ik) dus ja wat ga je dan doen?! Eerst gingen we een potje 21en daarna nog wat badminton en wat rond joggen. Ad en ik hebben 230x over kunnen badmintonnen, VET GAAF!
In de middag eet je hier dus altijd warm, vandaag aten we patatjes! Ja ja, echt een feest dag ook al hadden we om 12 uur de examen uitslag nog niet, maar iedereen ging er hier gewoon vanuit dat ik het al had gehaald. Lekkere positieve sfeer hing er dus!
In de middag nog een uurtje naar school geweest en daarna onze wandelschoenen aangetrokken om een eindje te gaan wandelen, we zijn langs de Davos sea naar boven op de alp naar boven gelopen en weer terug.
Daarna champagne gehaald. Snel naar de dokter geweest die mij vertelde dat ik mijn medicatie zelf mocht gaan slikken en doen (:
Toen was het 5 voor 5 en toen werd ik zenuwachtig. Mama achter de skype in Nederland was waarschijnlijk nog zenuwachtiger dan ik was! Het was inmiddels alweer kwart over 5 geweest en Noëlle die gezellig naast me zat begon het ook spannend te vinden. Toen ging de huistelefoon, mama nam rustig op, na wat 'uhuh ja, nee.. dat klopt..' zei ze uiteindelijk: CHARIS JE BENT GEWOON GESLAAAGD! Wij gillen. John komt er aan met de non-alcoholische champagne en schenkt em in.. toen ging alles zo snel, de felicitaties en dergelijke!
Na alles lekker gegeten en in de avond op de bank geploft met een leuk filmpje.
Heb gisteren werkelijk genoten. In de avond nog met Larissa&Laisa ge-video-chat.. mijn dag kon niet meer stuk!