Ook sociaal heeft ze veel gemist

Wendy is de moeder van Naira die migraine heeft.

Toen Naira in groep zes zat en klaagde over hoofdpijn, wat dacht je toen?

In het begin niks bijzonders. Iedereen heeft wel eens hoofdpijn. Als het meer wordt, ga je vragen stellen: ‘hoe erg is het dan, wat voel je, wat zie je of wat merk je’. Dat soort vragen.

Wanneer vond je dat het tijd werd om naar de huisarts te gaan?

De eerste keer dat we naar de huisarts gingen was in groep zeven of acht, toen ze sterretjes ging zien. Ik ken het van mijn moeder, die lag de hele dag op haar kamer met de gordijnen en deuren dicht. Dat wilden we niet. Het zal wel migraine zijn, zei de huisarts, daar zijn we niet veel mee opgeschoten, het was meer een constatering. In 1 vwo, toen corona begon, met de online lessen, werd het echt erg. Toen viel ze heel veel uit, en de klachten werden steeds erger.

Online lessen was tijdens de coronaperiode de enige manier van lessen?

Ja, maar dat was niet te doen wanneer ze hoofdpijn had.

Verwees de huisarts naar de kinderarts of hebben jullie daar zelf om gevraagd?

We vroegen steeds wat eraan te doen was en toen zei de huisarts op een gegeven moment dat het wellicht een goed idee was om naar de kinderarts te gaan. Onze huisarts vond ik niet heel erg doortastend, dat had sneller gekund.

Wat zei de kinderarts?

Dat ze migraine had die zich had ontwikkeld vanuit een chronische hoofdpijn.

Reageerde de huisarts daarna adequaat?

Ja, we kregen medicijnen en een verwijzing naar een orthopedagoog/psycholoog. Daar is ze twee jaar geweest om te leren omgaan met de hoofdpijn.

Hoe vind je dat ze meedoet aan dat onderzoek?

Naira heeft de beslissing zelf genomen, zij is degene die migraine heeft en het daarmee moet doen. Het onderzoek zou haar wellicht kunnen helpen. Daar zitten we nu middenin.

Vind je dat migraine een onderschatte aandoening is?

De meeste mensen weten wel dat migraine erger is dan gewone hoofdpijn, maar als je het zelf niet hebt, heb je geen idee wat het is. De gevolgen mogen niet onderschat worden. Als ik zie wat Naira hierdoor allemaal gemist heeft. Ze heeft het zelf heel lang weggedrukt, ze vond het niet belangrijk, terwijl ik wel dacht dat het belangrijk was. Ik ging twijfelen of ik het wel goed zag. Maar nu ze er weer een beetje bovenop komt en weer meer dingen kan doen, zie ik dat ze veel gemist heeft. Ook sociale dingen, dat ze weer gewoon naar school kan, dat ze weer vriendinnen kan ontmoeten. Terwijl ze toen zei dat het haar niet uitmaakte. De gevolgen van migraine mogen absoluut niet onderschat worden.