Boos

Misschien ben je wel eens boos omdat je vanwege je astma niet goed mee kunt komen. Of je bent boos dat het juist jóu moest overkomen. Maar ook ouders kunnen boos zijn. Hun boosheid richt zich nogal eens op het rookgedrag van anderen. Of op het onbegrip van scholen, vooral als de kinderen een stap moeten terugdoen. Het uiten van die boosheid is niet altijd gemakkelijk. Daarom kan het goed zijn als iemand jou en je ouders daarbij kan begeleiden.

Cynthia van Leuven, moeder van Remco

Hij kan wel over kleine dingen heel boos worden, meer dan zijn broers. Stampvoeten en schelden. Dat heeft te maken met zijn gevoel van onmacht. Hij is geen gemakkelijke prater. We zijn met een psycholoog bezig, maar hij vindt het verschrikkelijk om daar naartoe te gaan. Hij heeft er zitten huilen en zitten gillen, maar later zei hij dat hij er toch wel opgelucht van was.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Remco van Leuven

Soms ben ik boos. Dan ga ik roepen wat ik allemaal wel niet heb. Bij de psycholoog ben ik meestal ook wel boos, dan zeg ik dat ik er niet naartoe wil en zo. Ik ben er een keer of vier geweest. Ik ben niet zo’n prater. Ik zit wel op MSN. Daar zeg ik wel eens dat ik er goed de pest in heb.

Theo Jellema en Martien Ten Wolde, ouders van Anneke

Ze is wel regelmatig boos. Het is frustratie. Ze wil zo veel en ze heeft zo’n grote belangstelling. Het is nooit leuk als je wordt beperkt. Maar daar gaat ze goed mee om. Ze uit zich ook op hockeytrainingen en hardlopen, dat helpt ook wel. Er is een fysieke uitlaat.

Anneke Jellema

Vroeger had ik driftaanvallen, tegen dingen aanschoppen en de trap op stampen. Ik was boos dat ik altijd ziek was met feestjes en geen traktaties mocht vanwege een voedselallergie. Dat is niet echt leuk als je zes bent. En naar carnaval gaan met een oorontsteking en dan harde muziek op je oren, dat deed toch ook best pijn!

Klik hier om het hele interview te lezen.

Renzo Boersma

Die 3,5 maand Davos en van huis weg zijn, vond ik best wel heftig. Af en toe baal ik er wel van. Het liefst heb je het niet, maar je leert ermee leven. Ik kan er niet veel aan veranderen, dus ik accepteer het wel. Maar af en toe ben ik wel eens boos.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Yvonne Kroezen over Marnix

’s Nachts hoesten, een zagende ademhaling en veel slijm. Maar ook boos, geïrriteerd, niet lekker in zijn vel zitten, moe, dikke kringen onder zijn ogen, slecht eten. Heel mager was hij altijd. Hij hield het gewoon niet vol zoals andere kinderen. Hij moest altijd eerder stoppen met spelen.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Ashley Brouwer

Ik was vaak ziek thuis, waardoor ik de toetsen niet kon doen. Ik zat in die tijd veel aan de Prednison. Omdat ik niet aan bepaalde gymonderdelen mee kon doen, kreeg ik een heel laag cijfer, waardoor ik niet door mocht. Daardoor heb ik mijn opleiding niet kunnen afmaken. Ik zat een jaar op de opleiding. Daar waren we heel boos over.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Renée van Bueren, moeder van Tessa

Ik kan wel eens boos worden dat haar vriendinnen roken. Maar je schiet er niets mee op. We zijn wel nuchter denk ik. Ze heeft het nu eenmaal, je kunt er toch niets aan doen. Leer er maar mee leven.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Kim van Rooij

Ik was vooral boos en verzette me ertegen. Als ik niet benauwd was wilde ik juist meedoen met de rest. Dus ook roken, rennen en alle dingen doen. Me groot houden.

Klik hier om het hele interview te lezen.