Ik ga op honeymoon

Er zijn kinderen die ineens, gedurende een bepaalde tijd, minder last van hun astma hebben. Ze hebben zo weinig klachten dat zij minder of zelfs geen medicijnen nodig hebben. Deze periode, die ook wel eens de ‘honeymoon’ wordt genoemd, kan een aantal jaren duren.

Het komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Waarom weten we niet, en we kunnen ook niet van tevoren bepalen welke kinderen een honeymoon zullen krijgen. Op jonge leeftijd hebben jongens vaak meer problemen dan meisjes, maar in de puberteit slaat dat om. Meisjes krijgen dan vaak meer problemen.

Rijn Jöbsis, Kinderlongarts In het Mumc+ In Maastricht

Een aantal kinderen krijgt als ze ouder worden een periode in hun leven dat ze met minder of zelfs geen inhalatiecorticosteroïden toekunnen. Deze periode waarin ze klachtenvrij zijn of minder klachten hebben kan wel 10-20 jaar duren. En er is een groep waarbij dat niet zo is. Ik zeg er ook meteen bij dat er geen test is die vooraf bepaalt in welke van deze twee groepen het kind zal vallen. De tijd wijst dat uit. De groep waar we vroeger van zeiden dat zij ‘eroverheen groeien’, is vaak de groep die de medicatie tijdelijk kan afbouwen of ermee kan stoppen. Maar inmiddels weten we wel dat het ‘eroverheen groeien’ relatief is. Want naarmate ze ouder worden, komen de luchtwegklachten vaak weer terug.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Eric Duiverman, Kinderlongarts Umc Groningen

Of er een bepaald mechanisme achter deze honeymoon zit weten we eigenlijk niet. Jongetjes hebben vaker problemen dan meisjes, maar rond de 14 jaar slaat dat om. Meisjes krijgen dan vaak meer problemen dan jongens. Vooral bij meisjes kan dan ineens allergisch astma opkomen. Het is te eenvoudig om te zeggen dat het door de eerste menstruatie en hormonen komt.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Ghislaine van Der Zande, Kinderlongconsulent, Flevoziekenhuis, Almere

Wat je wel ziet is dat het in de puberteit een beetje uitdooft en dan vooral bij jongens en mannen jaren weg kan blijven, soms wel 20-30 jaar. Maar in hun midlife komt het meestal weer terug. Bij meisjes zie je dat het iets minder uitdooft.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Hein Brackel, Kinderlongarts In het Catharina-Ziekenhuis In Eindhoven

We weten uit vervolgstudies dat 60 tot 70% van de kinderen die op jonge leeftijd astma hebben, dat op jongvolwassen leeftijd nog of wéér heeft. Dat maakt de kans groter dat, als je het op kinderleeftijd goed aanpakt, de prognose op latere leeftijd beter kan zijn.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Kim van Rooij

Ik kreeg Prednison en Ventolin, en dan ging het wel weer weg. Toen ik iets ouder werd en in de puberteit kwam, ging mijn benauwdheid niet meer weg met Ventolin. Met een jaar of elf kreeg ik mijn eerste ziekenhuisopname en met de jaren werd het steeds erger. Tot kortgeleden moest ik steeds op de intensive care.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Merel Blok

Mijn vader zegt dat hij eroverheen gegroeid is, maar ik heb geleerd dat het af kan nemen, maar dat het nooit helemaal weg is. Mijn vader gebruikt geen medicijnen meer en ik geloof dat hij er nu ook geen last meer van heeft. Maar je blijft het houden. Er wordt regelmatig gecontroleerd of je meer of minder medicijnen nodig hebt.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Nancy Lei Ma Yeung, moeder van Gabriëlle en Mitchell

Veel ziekenhuisopnames, veel doktersbezoek voor controle. Wel elke maand. Vaak werd hij opgenomen, en dan ging ik thuis verder met vernevelen en medicijnen geven. De moeilijkste periode was van zijn zevende tot ongeveer zijn zestiende jaar. Hij is sinds juni vorig jaar gestart met de Xolair en dat gaat best wel goed. Hij heeft maar twee preventieve Prednisonkuren gehad. Hij is vrij stabiel. Ik ben blij dat Mitchell nu zo veel beter gaat, dat scheelt veel last.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Theo Jellema en Martien Ten Wolde, ouders van Anneke

Rond haar achtste was ze heel goed, tot haar elfde. Toen was het een glijbaan die niet meer ophield. Ze ging toen ook 16 weken naar Davos.

Remco van Leuven

Tot mijn twaalfde ging het eigenlijk heel goed, maar op de middelbare school ging het mis. Ik kreeg veel last van mijn astma en werd een paar keer opgenomen. Ik gebruikte veel meer medicijnen en kreeg extra medicijnen. Ook Prednison. Het was net of ik stikte, ik kon geen adem meer halen.

Renée van Bueren, moeder van Tessa

Toen ze een jaar of acht was werd astma gediagnosticeerd. Daarvoor was ze vaak ziek. Je denkt dat dat hoort bij kleine kinderen. Geleidelijk ging het steeds slechter en daar groeiden wij ook in mee. We wenden eraan dat ze steeds benauwder werd. Dat is wel gevaarlijk, want op een gegeven moment was ze zo ziek.

Klik hier om het hele interview te lezen.

Mitchell Achthoven

Tijdens mijn puberteit, van mijn achtste tot mijn vijftiende, had ik een piek in mijn astma. Ik werd vaak opgenomen en kreeg Prednison en antibiotica. In de wintermaanden had ik vaak longontsteking. Nu gaat het wat beter.

Klik hier om het hele interview te lezen.