Interview met Car Ruigrok

Dat Sara astma heeft weten we pas sinds haar zevende, maar we wisten vrij snel dat ze iets had. Als baby had ze al een puffer omdat ze vaak benauwd was.

Wanneer wisten jullie dat Sara iets had?

Dat ze astma heeft weten we pas sinds haar zevende, maar we wisten vrij snel dat ze iets had. Als baby had ze al een puffer omdat ze vaak benauwd was. Ook had ze behoorlijk veel last van eczeem. Dat zit in mijn familie. Mijn zussen hebben het ook. We zijn vaak bij de kinderarts en de dermatoloog geweest. Maar toen ze een jaar of drie was ging het steeds beter en zo rond haar vijfde was het zo goed als weg.

Wat merkten jullie aan haar?

Sara is een vrij relaxed kind, je merkt niet snel aan haar dat er wat is. Ze werd wel eens angstig wakker, maar we dachten dat het kwam door het dromen. Nu achteraf denk ik wel eens dat ze toen misschien ook al benauwd was. Zo rond haar zevende merkte ik dat ze heel klein was. Haar vriendinnen gingen groeien, maar Sara bleef achter. Toen ik haar groeicurve in de gaten ging houden bleek die naar beneden af te buigen.

Wat gebeurde er toen?

We werden doorgestuurd naar de kinderarts voor onderzoek, en een röntgenfoto liet zien dat haar botleeftijd een jaar achterliep. Vanwege haar eigen geschiedenis en omdat eczeem en allergie in de familie voorkomen (ik ben zelf ook allergisch voor boompollen en huisstofmijt) werd er ook bloedonderzoek en een longfunctieonderzoek gedaan. Haar longvolume was in orde maar het bloedonderzoek liet een chronische ontsteking zien. Ze bleek onmeetbaar allergisch te zijn voor boompollen, graspollen en huisstofmijt.

Dachten jullie aan astma?

Niet meteen. Maar voor de zekerheid besloot de kinderarts een NO-meting te doen. We spraken af dat we haar zouden behandelen als er een getal van rond de twintig uit zou komen, maar het bleek veertig te zijn! Een forse ontsteking dus. Maar omdat Sara zo’n sportief kind is dat aan alles meedoet, dachten we nooit aan astma.

Hoe gaat Sara ermee om?

Ze gaat er heel goed mee om. Als ze benauwd is neemt ze automatisch rust. Daardoor loopt het nooit uit de hand. Nadeel daarvan is dat we niet altijd meteen zien of er iets moet gebeuren. Ze gaat zo goed met haar astma om dat de effecten worden gemaskeerd. Dat maakt me soms onzeker. Toen uit die eerste NO-meting bleek dat ze een behoorlijke ontsteking had, merkten we dat ook niet aan haar.

Hoe gaat het nu met Sara?

Heel erg goed. Ze heeft een goede combinatie van medicijnen en dat werkt uitstekend. Ze ziet er ook veel beter uit. Ze had altijd een smal gezichtje met donkere randen onder haar ogen. Vorig jaar hebben we weer een NO-meting laten doen. Het gaat goed met haar, maar ik vond het fijn om bevestigd te krijgen dat het ook echt goed ging.

Hebben jullie je huis gesaneerd?

We zijn pas geleden verhuisd en we merken dat Sara hier veel minder last heeft. Het is een fris, nieuw huis met een speciaal ventilatiesysteem. Ook de omgeving is beter; weinig bomen, veel water en schone lucht. Dat werkt allemaal heel positief. Al vind ik dat ze in vergelijking met haar zus Eva wel moe blijft. Daarom hebben we ons ook nog laten doorverwijzen naar een allergoloog.

Wat kwam daaruit?

Uit de eerste bloedtest bij de kinderarts bleek dat Sara allergisch was voor pinda’s en een lichte allergie had voor tarwe en soja. De eerste keer bij de allergoloog kregen we een lijst van voedsel mee waar je mogelijk allergisch voor bent wanneer je allergie hebt voor boompollen/graspollen en huisstofmijt. Je kunt dan d.m.v. eliminatie uitzoeken waar Sara op reageert. Maar die lijst met kruisreagerende voedingsmiddelen was zo groot (veel te veel om met eliminatie uit te zoeken), dat wij eerst de huidtest maar afwachten. De eerste heeft ze gehad en een tweede moet nog komen.

Welke lessen heb jij geleerd?

Dat ik veel meer moet observeren en goed moet kijken naar mijn kind. En verder dat je overal zelf achteraan moet zitten. Als ik haar groeicurve niet had bijgehouden, waren we niet zo snel bij de kinderarts terechtgekomen. Je moet zelf de moeite nemen als je iets voor elkaar wilt krijgen.